Linoryt to technika graficzna należąca do technik druku wypukłego, również odbitka uzyskana tą techniką.
Linoryt podobny jest do drzeworytu wzdłużnego (langowego) z tą różnicą, że rysunek zamiast w drewnie żłobi się w linoleum. Jest ono łatwe do obróbki i odporne na uszkodzenia, a rycie możliwe we wszystkich kierunkach. Do opracowania matrycy używa się dłut, noży i innych narzędzi umożliwiających cięcie materiału. Odbitki wykonuje się na prasie ręcznej lub za pomocą kostki introligatorskiej.
Jest techniką stanowiącą właściwie skromniejszą wersją techniki drzeworytniczej. Zasady pracy są takie same, lecz wzór zamiast w drewnianym klocku wycina się w płytce z linoleum. Efekt końcowy przypomina zazwyczaj drzeworyt wycięty w miękkim drewnie. Na powierzchnię płytki nanosi się rysunek, a później wycina za pomocą różnego rodzaju noży i dłutek. Aby uzyskać czarny rysunek na białym tle, trzeba pogłębić całe tło pozostawiając wypukłe linie rysunku. Dla uzyskania odwrotnego efektu - białego rysunku na czarnym tle - wystarczy pogłębić linie rysunku i pozostawić wypukłe tło. Wypukłe części płytki pokrywa się farbą drukarską, nakłada papier i odbija na prasie ręcznej. Jeśli nie ma prasy można wykonać odbitkę mocno pocierając położony na linoleum papier. O możliwości wycinania drobnych szczegółów decyduje jakość wybranego linoleum. Ponieważ jest ono materiałem tanim, powszechnie dostępnym i stosunkowo łatwym do cięcia, linoryt stał się jedną z najpopularniejszych technik graficznych stosowanych w dwudziestym wieku. Linoryty można z powodzeniem robić w warunkach domowych.
Linoryt podobny jest do drzeworytu wzdłużnego (langowego) z tą różnicą, że rysunek zamiast w drewnie żłobi się w linoleum. Jest ono łatwe do obróbki i odporne na uszkodzenia, a rycie możliwe we wszystkich kierunkach. Do opracowania matrycy używa się dłut, noży i innych narzędzi umożliwiających cięcie materiału. Odbitki wykonuje się na prasie ręcznej lub za pomocą kostki introligatorskiej.
Jest techniką stanowiącą właściwie skromniejszą wersją techniki drzeworytniczej. Zasady pracy są takie same, lecz wzór zamiast w drewnianym klocku wycina się w płytce z linoleum. Efekt końcowy przypomina zazwyczaj drzeworyt wycięty w miękkim drewnie. Na powierzchnię płytki nanosi się rysunek, a później wycina za pomocą różnego rodzaju noży i dłutek. Aby uzyskać czarny rysunek na białym tle, trzeba pogłębić całe tło pozostawiając wypukłe linie rysunku. Dla uzyskania odwrotnego efektu - białego rysunku na czarnym tle - wystarczy pogłębić linie rysunku i pozostawić wypukłe tło. Wypukłe części płytki pokrywa się farbą drukarską, nakłada papier i odbija na prasie ręcznej. Jeśli nie ma prasy można wykonać odbitkę mocno pocierając położony na linoleum papier. O możliwości wycinania drobnych szczegółów decyduje jakość wybranego linoleum. Ponieważ jest ono materiałem tanim, powszechnie dostępnym i stosunkowo łatwym do cięcia, linoryt stał się jedną z najpopularniejszych technik graficznych stosowanych w dwudziestym wieku. Linoryty można z powodzeniem robić w warunkach domowych.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz